Από την παρούσα Βουλή η απόφαση για την ψήφο Ελλήνων του εξωτερικού

12 Ιουλίου 2018 / TAGS:

Θα ξεκινήσω από το συμπέρασμα: Δεν γίνεται να αντιμετωπίζετε την αυτοδιοίκηση, μόνο με μικροκομματικούς υπολογισμούς. Δεν είναι δυνατόν, κ. Σκουρλέτη, να κάνετε συνεχώς την χώρα άνω-κάτω με βάση το τι σας συμφέρει και τι δεν σας συμφέρει. Μέχρι χθες λέγατε: «Και γιατί να γίνονται οι εκλογές τον Μάιο και να μη γίνονται τον Οκτώβριο»; Και τώρα λέτε: «Και γιατί να γίνονται οι εκλογές τον Οκτώβριο και να μη γίνονται τον Μάιο»;

Νομίζω ότι είναι ένα ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΟ για την τοπική αυτοδιοίκηση παιχνίδι κολοκυθιάς. Δηλωτικό – πολύ φοβούμαι – της προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίζετε τα μικρά και μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τη χώρα. Και πάτε τώρα να κάνετε μία διόρθωση που ούτε αυτήν δεν την ολοκληρώνετε! Η ημερομηνία των ευρωεκλογών να συμπίπτει με την ημερομηνία των αυτοδιοικητικών εκλογών, αλλά η θητεία να μην συμπίπτει…

Κάθε πέντε χρόνια οι ευρωεκλογές, κάθε τέσσερα χρόνια οι αυτοδιοικητικές. Κάλπες να στήνουμε και σε δουλειά να βρισκόμαστε δηλαδή. Σας προτείνουμε να παραμείνει η θητεία των Δημάρχων και των περιφερειαρχών στα πέντε χρόνια και οι εκλογές να συμπίπτουν πάντα με τις ευρωεκλογές. Τι πιο λογικό και νοικοκυρεμένο; Να ενισχύσουμε και τις δύο αναμετρήσεις με τα στοιχεία που τους λείπουν. Αποκέντρωση και Ευρώπη! Είναι δύο έννοιες που πρέπει να πηγαίνουν μαζί.

Πάμε, όμως, και στα υπόλοιπα λάθη σας. Μια ομάδα συμφερόντων ή μια ακραία ομάδα θα μπορεί να καταρτίσει ένα συνδυασμό, να πάρει ελάχιστες ψήφους σε μικρούς δήμους 5000 κατοίκων και να μπει στο συμβούλιο με 50-60 ψήφους. Ζητάμε να υπάρξει ένα όριο 3% για την είσοδο ενός συνδυασμού στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια.

Συναντήθηκα τις προηγούμενες ημέρες με πολλούς πετυχημένους δημάρχους, ανεξάρτητους κατά βάση αλλά και της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι οι σοβαροί άνθρωποι κάνουν έκκληση να μην παραδώσετε τις τοπικές Βουλές στα χέρια ακραίων και γραφικών.

Οι λειτουργίες των δημοτικών συμβουλίων θα σαμποταριστούν! Οι αργόσυρτες διαδικασίες στα δημοτικά και περιφερειακά Σσυμβούλια θα γίνουν ακόμη πιο αργές. Και κανείς πλέον στις τοπικές κοινωνίες δεν θα έχει διάθεση συνεννόησης με κανέναν. Πυρπολείτε την κουλτούρα συνεργασίας γιατί αν ο καθένας μπορεί να κατέβει μόνος του, ποιος ο λόγος να υπάρχουν προσπάθειες σύγκλισης; «Αφού με 1% θα έχω εκπροσώπηση γιατί να συνεργαστώ με κάποιον άλλο;»

Επιμένετε, λοιπόν, στην ισοπεδωτική απλή αναλογική, προσθέτοντας προβλήματα στην τοπική αυτοδιοίκηση. Σε μια εποχή που στην Ευρώπη λαμβάνονται αποφάσεις για την ενίσχυση των τοπικών αρχών, εσείς κάνετε το αντίθετο. Ενισχύετε τις υπερεξουσίες του εκάστοτε υπουργού.

Θέλω να αναφερθώ σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Οι επόπτες νομιμότητας είναι ουσιαστικά όργανα του υπουργού. Η εκάστοτε κυβερνητική εξουσία θα αποφασίζει ποιος δήμαρχος θα ελέγχεται και ποιος δήμαρχος θα έχει ασυλία. Ζητάμε οι επόπτες νομιμότητας να μην ορίζονται από τους υπουργούς, αλλά να επιλέγονται με διαφανείς και αξιοκρατικές διαδικασίες.

Κυρίες και κύριοι, όλοι οι άνθρωποι της αυτοδιοίκησης, που πονούν την αυτοδιοίκηση, συμφωνούν ότι πρέπει να αλλάξουμε το σημερινό εκλογικό σύστημα. Δεν μπορεί ένας δήμαρχος που έχει ψηφιστεί από το 20% της πόλης του να έχει το 60% των εδρών του Δημοτικού Συμβουλίου.

Αντί να διορθώσουμε, λοιπόν, το πρόβλημα, τα ισοπεδώνετε όλα. Πάτε στο άλλο άκρο. Και πολλαπλασιάζετε τα αδιέξοδα. Από τον δήμαρχο παντοκράτορα, που έχουμε σήμερα, πάτε στον δήμαρχο επαίτη… Επαίτη ψήφων στο δημοτικό συμβούλιο. Προσέξτε! Παίρνει ένας δήμαρχος 45% στον πρώτο γύρο – και έχουμε πολλές τέτοιες περιπτώσεις – και πρέπει σύμφωνα με την πρότασή σας, αυτός που έχει ψηφιστεί από τον ένα στους δύο πολίτες για να μπορέσει να διοικήσει τον δήμο του να κάνει συνεχώς παζάρια με παρατάξεις του 2 ή του 5%. Γιατί, κυρίες και κύριοι, τα δημοτικά συμβούλια δεν είναι μόνο για ψηφίσματα και αγωνιστικές ντιρεκτίβες. Είναι όργανα διοίκησης που παίρνουν αποφάσεις για την καθημερινή ζωή των πολιτών. Και εσείς τα όργανα διοίκησης τα ναρκοθετείτε.

Η ερμηνεία των περισσοτέρων όταν διαβάζουν αυτές τις ρυθμίσεις είναι μία. Επειδή δεν έχετε ισχυρές κομματικές παρατάξεις στην αυτοδιοίκηση, θέλετε με το 10% ή με το 15% να συνδιοικείτε τους δήμους. Αυτό σημαίνει – βέβαια – παζάρια. Αυτό, βέβαια, θα σημάνει συναλλαγή, θα σημάνει παράλυση. Τι προτείνουμε εμείς; Ζητάμε την καθιέρωση ενός συστήματος «σταθμισμένης αναλογικής». Προτείνουμε αυτό που προτείνουν όλοι οι δήμαρχοι που έχουν έγνοια την αυτοδιοίκηση και όχι τα κόμματα τους: σταθμισμένη αναλογική!

Συγκεκριμένα, δήμαρχος να εκλέγεται όποιος συγκεντρώνει την πρώτη Κυριακή πάνω από 42%. Και να έχει βέβαια την απόλυτη πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου. Προτείνουμε να υπάρξει πλαφόν εισόδου στο Δημοτικά και περιφερειακά Συμβούλια το 3%. Και τα Δημοτικά Συμβούλια να συγκροτούνται με βάση τον κανόνα ότι όσοι παίρνουν πάνω από 3% εκπροσωπούνται αναλογικά στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ο δήμαρχος, όμως, που εκλέγεται τη δεύτερη Κυριακή να έχει ένα πρόσθετο bonus με βάση το ποσοστό της πρώτης Κυριακής.

Παράδειγμα: Σε μια πόλη που ένας συνδυασμός έχει πάρει την πρώτη Κυριακή μόνο 20%, με τον υπάρχων νόμο έχει την απόλυτη πλειοψηφία. Εμείς λέμε να πάρει bonus 10% επί των εδρών του. Σε μια άλλη πόλη ο συνδυασμός που έχει πάρει την πρώτη Κυριακή 40% να πάρει ένα bonus 20% επί των εδρών του. Δηλαδή, 1% bonus επί των εδρών για κάθε 2% των ψήφων.

Πρακτικά αυτό τι σημαίνει; Αν εξαιρέσουμε τους δημάρχους που θα έχουν εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή, με 42% βάσει της πρότασης του Ποταμιού, όλοι οι άλλοι θα υποχρεούνται σε μικρές ή μεγάλες  συμμαχίες ανάλογα με το ποσοστό τους. Αυτή είναι μία επεξεργασμένη πρόταση του Ποταμιού, την κάναμε με τη βοήθεια πολλών ανθρώπων της Τ.Α. με μεγάλη εμπειρία και νομίζω ότι αυτή θα έπρεπε να είναι η λύση.

Πάμε, όμως, και στο θέμα για το οποίο αγωνίζεται το Ποτάμι από την πρώτη μέρα της ίδρυσής του. 10.000 φοιτητές στο Ηνωμένο Βασίλειο! Πάνω από 7.000 Έλληνες γιατροί στη Γερμανία! 5.000 οικονομολόγοι στη Βόρεια Ευρώπη! Και άλλοι τόσοι μηχανικοί στη Μέση Ανατολή! 400.000 φίλοι, παιδιά, αδέλφια έχουν φύγει τα χρόνια της κρίσης στο εξωτερικό.

Τους στερήσαμε τη δυνατότητα να ζήσουν και να δουλέψουν εδώ και τώρα εσείς επιμένετε να τους αφαιρείτε τη δυνατότητα να ψηφίζουν για την Ελλάδα! Δεν θα μπω, λοιπόν, σε λεπτομέρειες. Ζητάμε, απαιτούμε, διεκδικούμε ψήφο για τους Έλληνες του εξωτερικού. Στις πρεσβείες, στα προξενεία. Προφανώς και δυνατότητα επιστολικής ψήφου (όπως ρητά προβλέπεται και από το Σύνταγμα).  Προφανώς και δυνατότητα ηλεκτρονικής ψήφου.

Η πρότασή μας για τον εκλογικό νόμο είναι γνωστή, ξεκάθαρη και συγκεκριμένη. Οι ψήφοι των Ελλήνων του εξωτερικού, να προσμετρώνται στην επικράτεια και όχι στις εκλογικές τους περιφέρειες.
Γιατί, όπως λέει ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος, «δεν μπορεί η Αστόρια να βγάζει βουλευτή Χίου ή να βγάζουν οι Αρκάδες της Νέας Υόρκης βουλευτή Αρκαδίας».

Εσείς, όμως, αντί να τοποθετηθείτε σε αυτά τα συγκεκριμένα που έχουν ειπωθεί, επιμένετε στον πολιτικό εξοστρακισμό των Ελλήνων του εξωτερικού. Πετάτε την μπάλα στην εξέδρα και συστήνετε επιτροπή, η οποία ΘΑ συζητήσει, ΘΑ μελετήσει, ΘΑ προτείνει. Αυτά, όμως, εμείς τα έχουμε συζητήσει, τα έχουμε μελετήσει, τα έχουμε προτείνει. Η άρνησή σας είναι αποτέλεσμα του φόβου σας ότι δεν θα σας ψηφίσουν, δεν θα σας ακολουθήσουν στις κάλπες. Και επειδή βλέπω ότι αντιδράτε, έχω να κάνω μια πρόταση κ. Σκουρλέτη: να προτείνετε αυτή η Επιτροπή να τελειώσει τη δουλειά της σε 3 μήνες και να δεσμευτούμε -αφού λέτε ότι οι εκλογές δεν θα είναι το Φθινόπωρο- να δεσμευτούμε όλοι, ότι σε αυτή τη Βουλή το χειμώνα, το αργότερο, θα ψηφίσουμε όλοι για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού. Αυτή είναι η συμβιβαστική μας πρόταση. Αν δεν μπορούμε σήμερα, ας το κάνουμε σε 3 μήνες που θα το τελειώσει το έργο της η Επιτροπή.

Υπάρχει, όμως, και κάτι στο οποίο συμφωνούμε: Η κατάτμηση της β’ Αθήνας και της περιφέρειας Αττικής. Είχαμε επισημάνει -και δεν ήμασταν οι μόνοι- ότι οι τεράστιες περιφέρειες ήταν τόσες δεκαετίες προνομιακό πεδίο για καναλάρχες και αυτούς που είχαν πολλά χρήματα για να υποστηρίξουν υποψηφιότητες στις αχανείς περιφέρειες. Η πρόταση του Ποταμιού είναι το σπάσιμο όλων των μεγάλων περιφερειών.

Θα πρέπει να κάνουμε μια ριζική αλλαγή του εκλογικού συστήματος με μονοεδρικές περιφέρειες και δυνατότητα διπλής ψήφου. Να μπορεί να ψηφίζει κάποιος το κόμμα που θέλει στην περιφερειακή λίστα και το πρόσωπο που θέλει στην τοπική λίστα. Αλλά, επειδή οι περισσότεροι δεν έχετε και πολλή όρεξη για μεγάλες αλλαγές, ας αρκεστούμε σήμερα στο σπάσιμο των δύο μεγάλων περιφερειών της χώρας.

Κυρίες και κύριοι,

Η Βουλή χάνει – για άλλη μια φορά – άλλη μια ευκαιρία. Να συγχρονιστεί με τις απαιτήσεις των καιρών. Να δημιουργήσει μια γέφυρα με τα παιδιά της Ελλάδας στο εξωτερικό. Να συγκρουστεί με τις παθογένειες που κρατάνε την τοπική αυτοδιοίκηση δέσμια του κομματικού κράτους. Να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα των τοπικών αρχών.

Αντί να κάνουμε ένα άλμα στο μέλλον, ξανά στάσιμοι, ξανά συντηρητικοί, ξανά φοβικοί. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι αυτό που ήταν πάντα. Αποφασισμένοι, για ρήξεις, πολιτικοί χρειάζονται  και μεγάλες αλλαγές, χωρίς ο καθένας να κοιτάει το μαγαζάκι του. Για αυτό είμαστε εδώ και για αυτό θα συνεχίσει να αγωνίζεται το Ποτάμι.

 

Δείτε φωτογραφίες:

Φωτογραφίες: Θοδωρής Μανωλόπουλος

Επιστροφή