Το νέο κόμμα πρέπει να εκπροσωπήσει όλες τις δυνάμεις της προοδευτικής λογικής
Συνέντευξη στην Καθημερινή
Μια εβδομάδα απομένει για την εκλογή του αρχηγού του νέου φορέα. Ο στόχος σας ήταν να ψηφίσουν τουλάχιστον 200.000 πολίτες. Πιστεύετε ότι θα επιτευχθεί;
Το προσπαθώ. Την Τετάρτη ήμουν στη Νάουσα και στη Βέροια. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον. Το ίδιο και στη Θεσσαλονίκη και την Κρήτη που πηγαίνω συχνά. Σε άλλες πόλεις το ενδιαφέρον είναι μικρότερο. Δεν έχει διαδοθεί παντού το μήνυμα ότι στις 12 Νοεμβρίου ψηφίζουμε για τον αρχηγό ενός νέου κόμματος. Πολλοί νομίζουν ότι είναι μια εσωτερική διαδικασία του Ποταμιού ή του ΠΑΣΟΚ.
Επιμένετε να μιλάτε για «νέο κόμμα». Από που προκύπτει αυτό; Πολλοί λένε πως πρόκειται ουσιαστικά για μια ομοσπονδία ΠΑΣΟΚ – Ποταμιού.
Κάνετε λάθος. Δεν πάμε για ομοσπονδία. Μπορεί να είναι μπροστά φίλοι από το Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΙΔΗΣΟ, τη ΔΗΜΑΡ, τις Κινήσεις, τους Μεταρρυθμιστές, τις οικολογικές οργανώσεις, αλλά το κάλεσμα αφορά κυρίως τους ανθρώπους που τα τελευταία χρόνια παραμένουν επιφυλακτικοί και απόμακροι. Αυτοί είναι που πρέπει να ψηφίσουν. Και αν ψηφίσουν αυτοί, ναι, τότε θα έχουμε ένα εντελώς νέο κόμμα.
Σε αυτούς περιλαμβάνονται και οι κεντροαριστεροί που απομακρύνονται από τον κ.Τσίπρα;
Και οι φιλελεύθεροι που φλέρταραν με τον κ.Μητσοτάκη. Για μένα, και θα το ξαναπώ, το νέο κόμμα πρέπει να εκπροσωπήσει όλες τις δυνάμεις της προοδευτικής λογικής. Φιλελεύθερους, σοσιαλδημοκράτες, κεντροαριστερούς, οικολόγους. Όλους αυτούς που ποτέ δεν τους χαρίστηκε τίποτε. Αλλά ήταν πάντα εκεί. Στα νοσοκομεία της περιφέρειας συναντάς ηρωικές μορφές. Όπως και στα σχολεία. Στις Σέρρες ήρθε και με βρήκε μια δασκάλα. Στο χωριό που διδάσκει μαζεύει τις γυναίκες του χωριού και τις εκπαιδεύει στο Διαδίκτυο. Να μάθουν να ενημερώνονται και να προφυλάσσουν τα παιδιά τους από τις κακοτοπιές.
Υπάρχει κάποια ενδιαφέρουσα ιστορία που έχετε καταγράψει με τη ματιά του δημοσιογράφου;
Υπάρχουν παραδείγματα που πρέπει να ξέρουμε ότι υπάρχουν. Ανακαλύπτω συνεχώς πράγματα. Στην Καβάλα, μόλις προχθές, έμαθα ότι έχουμε άλλη μια πηγή πλούτου ανεκμετάλλευτη. Συναντήθηκα με φοιτητές αεροναυπηγικής που έρχονται από την Ουαλλία για να κάνουν εδώ την πρακτική τους. Ήταν ξετρελαμένοι με τον καλό καιρό. Σε μια εβδομάδα είχαν κάνει τόσες πτήσεις, όσες δεν είχαν κάνει στην Ουαλλία σε ένα χρόνο. Αν λοιπόν δίναμε κίνητρα στις σχολές πιλότων να έρθουν στην Ελλάδα, θα γέμιζαν τα αεροδρόμιά μας με εκπαιδευτικά αεροπλάνα. Έχουμε τις ιδανικές συνθήκες.
Για να γυρίσουμε στις εκλογές. Ζητήσατε να γίνει ηλεκτρονική εξ αποστάσεως ψηφοφορία, υποχωρήσατε. Ζητήσατε να μη γίνουν εκλογές την ημέρα του Μαραθωνίου, υποχωρήσατε. Γιατί δεν επιμείνατε περισσότερο;
Εξάντλησα όλα τα περιθώρια. Δυστυχώς, όμως, ακόμη και για την ηλεκτρονική ψηφοφορία οι περισσότεροι υποψήφιοι είπαν «ας το αφήσουμε για μια άλλη φορά». Υπάρχει ένας φόβος μπροστά στο καινούργιο. Δεν μου αρέσει πάντως να κλαίω πάνω από το χυμένο γάλα. Οι εκλογές θα γίνουν στις 12 Νοέμβρη και θα τις κερδίσουμε. Άλλωστε κέρδισα τη μάχη των φίλων. Στις εκλογές, όπως ξέρετε, θα μπορούν να ψηφίσουν και πολίτες που δεν θέλουν να γίνουν μέλη του νέου κόμματος. Πολίτες που απλώς θέλουν να εκφράσουν την υποστήριξή τους στον ένα ή τον άλλο υποψήφιο.
Είναι σαν να μου λέτε ότι αν ψηφίσουν μόνο τα μέλη των κομμάτων τότε «θα χάσω».
Δεν «θα χάσω». Θα χάσουμε. Αν ψηφίσουν μόνο οι κομματικοί, δεν θα έχουμε καμία δυναμική. Αν ψηφίσουν 70-100 χιλιάδες, δεν θα γίνει καμία νέα αρχή.
Πιστεύετε ότι θα αμφισβητηθεί και το αποτέλεσμα, αν ψηφίσουν κάτω ή γύρω στις 100.000;
Από εμένα όχι. Αλλά αν δεν καταφέρουμε να φτάσουμε τον στόχο των 200.000, σίγουρα θα υπάρχουν παράπονα και γκρίνιες.
Είπατε ότι δεν θέλετε μια ομοσπονδία αλλά ένα νέο κόμμα. Γιατί δεν δέχεσθε λοιπόν την διάλυση των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων και την συγκρότηση μιας νέας, όπως σας ζητούν ο κ.Καμίνης και ο κ.Ανδρουλάκης;
Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω καταλάβει τι ζητούν ο Γιώργος και ο Νίκος. Από την μια λένε να διαλυθούν οι κοινοβουλευτικές ομάδες, αλλά να μην διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΔΗΣΟ. Δηλαδή ποιος να διαλυθεί; Το γεγονός μάλιστα ότι δεν αποκαλύπτουν ποιος θα τους εκπροσωπεί στην Βουλή, αν και εφόσον εκλεγούν, συσκοτίζει ακόμη περισσότερο την απαίτησή τους. Αν διαλυθούν οι δύο κοινοβουλευτικές ομάδες, ποιος θα δίνει τις μάχες στην Βουλή, αφού οι ίδιοι θα είναι απόντες; Ακατανόητο μου μοιάζει όλο αυτό.
Ο κανονισμός της Βουλής τούς δίνει τη δυνατότητα, στην περίπτωση που θα κερδίσουν, να ζητήσουν από τους βουλευτές να ψηφίσουν ποιος θα είναι ο πρόεδρος της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας.
Προφανώς αυτό θα κάνουν, αν και εφόσον εκλεγούν αρχηγοί. Αλλά ούτε αυτό το έχουν ξεκαθαρίσει. Ποιον βουλευτή θα προτείνουν για πρόεδρο της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας; Είναι κάτι που πρέπει να το απαντήσουν πριν τις 12 Νοεμβρίου. Ποιος θα είναι ο εκπρόσωπός τους, με τα αυξημένα μάλιστα καθήκοντα, αφού και οι δύο έχουν πει ότι δεν θα αφήσουν τις θέσεις που σήμερα κατέχουν; Ο Νίκος έχει πει ότι θα παραμείνει στις Βρυξέλλες και ο Γιώργος έχει πει ότι δεν αφήνει τη δημαρχία.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, δεν θα έπρεπε να ερωτηθούν όλοι οι υποψήφιοι για το πώς θα συγκροτηθεί ο νέος φορέας και τι θα γίνει με τις κοινοβουλευτικές ομάδες; Γιατί αυτές τις αποφάσεις τις πήρατε μόνος σας με την κυρία Γεννηματά;
Οι οριστικές αποφάσεις θα παρθούν στο συνέδριο. Και θα είμαστε όλοι εκεί. Αλλά για να ξεκινήσει η προσπάθεια, έπρεπε εγώ και η κυρία Γεννηματά να θέσουμε τις σταθερές. Τότε δεν υπήρχαν υποψήφιοι. Συμφωνήσαμε λοιπόν, με παρόντα τον κ.Αλιβιζάτο, ότι ο νέος αρχηγός θα συντονίζει τις δύο κοινοβουλευτικές ομάδες και θα είναι αυτός που θα οδηγήσει τον νέο φορέα στις εκλογές. Αυτή ήταν η τολμηρή μας απόφαση. Με ρίσκο και για τους δύο. Γιατί η θέση του αρχηγού είναι μια. Πάντως, και για να τελειώνουμε, το ζήτημα της διάλυσης των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων δεν μπήκε ποτέ και από κανέναν, τα δύο χρόνια που έχει ανοίξει αυτή η συζήτηση για το νέο φορέα. Και είναι λογικό, θα ήταν ένα ουρανοκατέβατο δώρο στην κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Θα είχαμε τις μισές φωνές αντιπολίτευσης στη Βουλή.
Όταν σας ρωτούν για τις μετεκλογικές συνεργασίες λέτε πως δεν θα αφήσετε την χώρα ακυβέρνητη. Αυτό σημαίνει ότι θα συνεργασθείτε αν παραστεί ανάγκη είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε με την ΝΔ;
Θέλω να κάνω μια μικρή διόρθωση στο ερώτημά σας. Αυτή τη στιγμή μας κυβερνούν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ένα μείγμα μιας ιδεοληπτικής Αριστεράς, με λίγη από Ακροδεξιά και συγκολλητική ουσία τον λαϊκισμό και την εξουσία. Δεν υπάρχουν λοιπόν περιθώρια συνεργασίας. Το νέο κόμμα, στο συνέδριό του, θα θέσει τις μεγάλες προτεραιότητες που έχει ανάγκη ο τόπος. Μόνο με βάση αυτές θα μπορούσαμε να συνεργασθούμε με το πρώτο κόμμα. Είμαι υπέρ των κυβερνητικών συμβολαίων, όπως το κάνουν στη Γερμανία και την Ολλανδία, και όχι απλώς σε ένα ευκαιριακό μοίρασμα υπουργείων.
Στις προτεραιότητές σας είναι και η αλλαγή του τελευταίου εκλογικού νόμου που ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία;
Ναι. Είναι σημαντικό θέμα. Αν ισχύσει ο νόμος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, το πολιτικό σύστημα θα κατακερματισθεί και ο διαπραγματεύσεις για τη συγκρότηση κυβέρνησης θα είναι ατέρμονες. Θα περάσουμε και τους Βέλγους που έκαναν 3 χρόνια να κάνουν κυβέρνηση. Μόνο που εδώ σε 3 μήνες δεν θα υπάρχει χώρα.
Η ασφάλεια έχει συνδεθεί στη χώρα μας με τη δεξιά ατζέντα.
Λάθος. H ασφάλεια αφορά κυρίως τους φτωχούς και τους αδύναμους. Οι πλούσιοι μπορούν και προστατεύονται. Κάθε μέρα έχουμε και ένα νέο κρούσμα. Δέρνουν μέχρι και ΑΜΕΑ στα πανεπιστήμια. Κυνηγούν τους Ευέλπιδες στο Μοναστηράκι. Πετροβόλησαν ακόμη και το σπίτι του Αφγανού πιτσιρικά που παρέλασε ως παραστάτης. Κάθε βράδυ διαλύουν τα Εξάρχεια. Η Δημοκρατία έχει χώρο για τους αντιπάλους της αλλά δεν έχει χώρο για ρόπαλα, κουκούλες, μολότωφ και βανδαλισμούς. Όλοι, υπουργοί, δήμαρχοι, κόμματα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Να τολμήσουν και να μην κρύβονται.
Πιστεύετε ότι κάποιοι στην κυβέρνηση «κάνουν πλάτες» σε ομάδες βίας;
Ναι, προσπαθούν να εξισορροπήσουν τις μνημονιακές τους κωλοτούμπες με ανοχή σε πράξεις βία στα πανεπιστήμια και τις γειτονιές. «Μπορεί να είμαστε με τη Μέρκελ αλλά δεν είμαστε και με τους μπάτσους», τους ακούς να λένε.
Πηγή: Καθημερινή της Κυριακής (έντυπη εκδοση)